در این روستای ایرانی همه باسواد هستند
به گزارش مجله گیتی رو، در ایران، مناطقی وجود دارد که گاهی با قدم گذاشتن در آن ها، از این جهان جدا می شویم و گویی پا به جهانی قصه ها و رویاها گذاشته ایم.
دیزباد در ناحیه شمال کیلومتر 80 جاده مشهد نیشابور و روی سلسله جبال بینالود و در میان رودخانه ها و چشمه های جوشان و باغ های سرسبز واقع شده است. روستایی پر از توربین های بادی که وقتی به چند کیلومتری آن می رسید تغییر ناگهانی دما را به خوبی حس می کنید و خنکای ناشی از آب وهوای مطبوع آن، حال و هوای روح و جسمتان را عوض می نماید. با ما در مجله گردشگری دلتا همراه باشید تا با روستای دیزباد در مشهد آشنا شوید.
روستای دیزباد در مشهد
تاریخ استنادی این روستا به سال 95 هجری شمسی برمی گردد. نام آن در قرن سوم قصر الریح و سپس چهل اشکوب بوده است. قدمت دیزباد و سوابق فرهنگی آن موجب دگرگونی هویت مردم شده است. تاسیس مدرسه ناصرخسرو دیزباد در سال 1312 از جمله گران بهاترین منابع دگرگونی فرهنگی این دیار بوده است.
ویژگی های روستای دیزباد
اکثریت مردم دیزباد در شهرستان مشهد و نیشابور ساکن بوده و اغلب آن ها در فصل بهار و تابستان برای انجام امور مربوط به باغداری در دیزباد به سر می برند. باغداری به روش های نوین شغل دوم اکثریت مردم دیزباد بالا است، لیکن از منظر علاقه به زادگاه و موطن اکثریت مردم به این کار به عنوان شغل نمی نگرند و آن را بهانه ای برای رفتن به دیزباد تلقی می نمایند.
روستای دیزباد روستایی است که مردم آن صد در صد باسواد هستند. اولین مدرسه روستای دیزباد در سال 1312 تاسیس شد و ناصرخسرو نام داشت. این روستا توانسته است نخبگانی را به جامعه تحویل دهد که موجب مباهات همه روستاییان است. این روستا در سال 1348 به عنوان یکی از معدود روستاهای صد در صد باسواد دنیا در یونسکو به ثبت رسید.
مردم دیزباد با گویش خاصی سخن می گویند که تا حدودی شبیه گویش مردم نیشابور است.
مراسم چیله بجست (گویش محلی)
این مراسم یکی از زیباترین مراسم اهالی دیزباد است. این رسم در دیزباد و بعضی از روستاهای نیشابور در شب آخر بهمن ماه به پاسداشت نعمت های الهی برگزار می گردد و شباهت بسیاری به مراسم چهارشنبه سوری باستانی ایرانیان دارد. مراسمی که در سال های گذشته به دست فراموشی سپرده شده بود اما در سال 93 با همت شورا و اهالی هر چند با حضور اندک افراد ولی به گرمی برگزار گردید.
اولین شبکه برق خصوصی کشور
اوایل وسیله روشنی بخش روستای دیزباد، مولدی بود که با زغال سنگ کار می کرد. با این حال با غروب خورشید و تاریک شدن هوا، تنها وسیله روشنی بخش مردم سوسوی ستارگان بود. این بود که مردم روستا به فکر افتادند تا همچون مردم شهرهای تهران، تبریز و مشهد فکری به حال رفت و آمد در شب بنمایند. کاری که محصلان و دانش آموزان دیزبادی به خوبی از پس آن برآمدند و اولین شبکه برق خصوصی روستا را به کار انداختند. دانش آموزان و معلمان دیزبادی سرمایه عظیمی برای مردم روستا بودند. آن ها با همکاری یکدیگر و مردم و با استفاده از چراغ های سفالی، فلزی و شیشه ای منازل، کوچه ها و حتی معابر روستا را مجهز به برق و روشنایی کردند تا مردم برای رفت و آمد در تاریکی هوا مسئله ای نداشته باشند.
پیشنهاد مطالعه: برای تماشا مطالب بیشتر از گردشگری مسجد عجیبی در آفریقا، که هرسال از نو ساخته می گردد! را بخوانید.منبع: پیام دلتا