چگونه در مسافرت های خارجی غذای مقرون به صرفه بخوریم - مجله گیتی رو

قبل از اینکه بحث را آغاز کنیم و برای اینکه حداقل با نویسنده آشنا شوید باید بگویم من عاشق غذا خوردن هستم. در حقیقت غذا خوردن یکی از محبوب ترین فعالیت هایم و یکی از انگیزه های اصلی من برای مسافرت است. غذا یکی از بخش های پیچیده در فرهنگ های مختلف است و زمانی که به کشوری دیگر سفر می کنید ممکن است گاهی اوقات زمان بسیار زیادی از سفر را صرف یافتن غذای موردعلاقه خود کنید. من عموما ناراحت می شوم وقتی بعضی از مسافران را می بینم که تمام وعده های غذایی خود را در آشپزخانه های سفری طبخ می نمایند. چرا وقتی مثلا به کشوری مانند ایتالیا سفر می کنیم پاستای آنجا را نخوریم؟ چرا سوشی را در ژاپن نخوریم؟ یا در آرژانتین استیک را امتحان نکنیم یا حتی در اسپانیا پائلا (Paella) سفارش ندهیم؟ اگر غیر از این عمل کنیم به نظرم احمقانه عمل نموده ایم.

اما تعداد زیادی از مسافران هم نظر دیگری در خصوص غذا دارند که البته آن هم می تواند درست باشد. آن ها بر این عقیده هستند که اگر تمام وعده های غذایی را بیرون مصرف کنیم، هزینه ها به میزان زیادی افزایش می یابند. حالا ما هم اگر تصور کنیم که هر روز غذایمان را بیرون صرف کنیم، هزینه مسافرتمان سرسام آور خواهد شد. من از آن دسته از مسافرانی هستم که با یک کوله پشتی سفر می کنم و وقتی مردم مرا این گونه می بینند، عموما فکر می نمایند که مانند همه کسانی که شبیه من به مسافرت می روند تمام غذایم را خودم درست می کنم پس احتمالا باید اوضاع جالبی نداشته باشم. اگرچه من در شرایط واقعی، کمتر زمانی خودم آشپزی می کنم. شخصا آدم تنبلی هستم و از آشپزخانه سفری نیز متنفرم. بنابراین به وسیله تجربه آموخته ام چگونه تقریبا تمام وعده های غذایم را بیرون بخورم اما صرفه جویی هم داشته باشم. برای انجام این کار باید قدری از هوش و ذکاوت استفاده کنید و بدانید که این کار امکان پذیر است.

غذاخوری هایی متناسب با بودجه ما

بوفه ها(Buffets)

هر چند که عموما بوفه ها برترین غذاها را سرو نمی نمایند، بااین حال در آن ها هزینه ها بسیار مناسب است مخصوصا اینکه در آن ها هرچه باشد می توانید بخورید. شما می توانید حتی برای کل روز، خود را سیر کنید. (البته من نمی توانم خودم را برای تمام روز سیر کنم ولی همین که برای بیشتر روز سیر باشم و سراغ تنقلات نروم برایم کافی است.). بوفه ها انتخاب های مالی خوبی هستند و در یک وعده حجم غذایی زیادی را به شما می رسانند. برای آن ها باید به طور متداول 15 دلار آمریکا هزینه کرد.

دکه های خیابانی

دکه هایی که عموما فروش آن ها شامل هات داگ، سوسیس، ساندویچ و چیزهایی شبیه اینها است، مکان های بسیار خوبی برای دسترسی به غذایی سریع و مقرون به صرفه هستند. وقتی در سوئد بودم، از این دکه ها خرید می کردم. به طور نمونه آن ها سوسیس را به قیمت 4 دلار می فروختند. در آمستردام، دکه های فبو (FEBO) با کوفته برنجی هایشان باعث می شدند که شکمم همواره پر باشد. در کاستاریکا، خوراک امپانادا (Empanada) را فقط با یک دلار می خریدم و کاملا سیر می شدم. این غذاهای سریع و مقرون به صرفه مطمئنا هیچگاه برنده جایزه کیفیت نمی شوند ولی قادر هستند شما را سیر نگهداشته و هوای جیبتان را کاملا داشته باشند.

غذاهای خیابانی

در تمام جهان در بیشتر مکان ها (مخصوصا آسیا)، فروشنده های محلی در طول خیابان ردیف شده اند و حتی محل های زیادی وجود دارند که غذا همان جا و به صورت روباز طبخ و سرو می گردد. شما بشقاب غذا را برمی دارید، روی یک صندلی پلاستیکی کوچک می نشینید و از خوردن یک غذای خوشمزه لذت می برید. غذاهای خیابانی یکی از برترین انواع غذاها در جهان هستند. فروشنده های خیابانی مانند دکه داران نیستند و عموما امکانات خاصی هم ندارند اما اکثرا هزینه ای کمتر از یک دلار دارند و شاید برترین جایی باشند که بتوانید تجربه ای واقعی از غذاهای محلی را داشته باشید. بسیاری از جاها مانند تایلند، اگر این غذاهای خیابانی وجود نداشته باشند، از جای دیگری تقریبا نمی توانید این تجربه را به دست آورید.

فست فود

فست فودها برترین گزینه نیستند اما اگر بخواهید مخصوصا در کشورهای گران، غذایی مقرون به صرفه بیابید، آن ها می توانند یکی از انتخاب ها باشند. با پرداخت تنها 5 دلار (و البته گران تر در کشورهایی مانند نروژ که تا 15 دلار هم می رسد)، می توانید یک خوراکی مناسب و البته با کالری بالا تهیه کنید. اضافه بر آن، انتخاب غذاهای محلی که آنجا برای گردشگران تهیه می شوند می تواند برایتان سالم تر باشد. مطمئنا فست فودها برترین غذا نیستند و من هم نمی خواهم اینجا با شما بحث فلسفی کنم که به دور جهان سفر کنید فقط برای اینکه مک دونالد بخورید به این دلیل که مقرون به صرفه است و اینکه انتخاب آن، راه دیگری برای صرفه جویی بیشتر در هزینه ها است. (هر چند به خاطر داشته باشید که در آسیا، فست فودها گران تر از غذاهای محلی هستند.)

غذاهای محلی

مطمئنا گاهی اوقات من هم از غذاهای یونانی زده می شوم یا اینکه نمی توانم تصور کنم بازهم غذای تایلندی بخورم و ممکن است فقط دلم همبرگر بخواهد. و این اشکالی ندارد. ما در یک دهکده جهانی زندگی می کنیم پس هرچه دلمان در هر جایی خواست می توانیم بخوریم. اما در کشورهای مختلف عموما غذاهای غیر محلی از غذاهای محلی گران تر هستند. مثلا در یونان، غذای محلی گیرو Gyro) 5/2) یورو قیمت دارد در حالی که قیمت یک پیتزا، 6 یورو است. در ویتنام، یک کاسه غذای فو (Pho) کمتر از یک دلار است اما یک همبرگر 3 برابر گران تر از آن است. پس با غذاهای محلی هم می توانید صرفه جویی خوبی داشته باشید.

راههای دیگری برای صرفه جویی

پیشنهاد ها ویژه ناهار

رستوران های زیادی مخصوصا در اروپا، بعضی از سفارشات مربوط به شام را در زمان مخصوصی با تخفیفاتی بسیار زیاد ارائه می نمایند. می توانید یک غذای کامل شام را با تخفیفی بسیار زیاد، در وقت عصرانه صرف کنید. من معمولا تمایل دارم وعده خوب غذاییم را از میان پیشنهاد ها ویژه ناهار یا بشقاب های روز انتخاب کنم چراکه قیمت آن ها، دارای تخفیفی به میزان 30-40 درصد همان غذا در شب است.

نخوردن نوشیدنی ها

ممکن است در یک سفر من تنها یک بار ولخرجی کنم اما واقعا همواره از خریدن نوشیدنی ها کاملا پرهیز می کنم زیرا بسیار گران هستند. مثلا با خریدن نوشیدنی پاپ (pop) به قیمت 2 دلار آن هم دو یا سه بار در روز، هزینه کلی در طول یک سفر طولانی مدت به میزان زیادی افزایش خواهد یافت.

پر کردن دوباره بطری های آب

مطمئنا آب به گرانی نوشیدنی های دیگر نیست اما به هرحال، خریدن یک بطری آب مثلا برای سه وعده در روز نیز هزینه بر است. وقتی برای گردش به منطقه ها مختلف و بازدید از جاذبه ها می روید، باید حتما برای تأمین آب مورد احتیاج بدن هم فکری بکنید. اما خریدن یک بطری آب، نه تنها ممکن است باعث ایجاد زباله بیشتر در محیط های طبیعی گردد بلکه پس از مدتی، پولی که از جیبمان بابت آن خارج می گردد، احساس حماقت خاصی را منتقل می نماید. فرض کنید قیمت هر بطری آب، 75 سنت باشد و شما هم روزی سه عدد از آن را احتیاج داشته باشید، پس از یک ماه، متوجه می شوید که 5/67 دلار خرج نموده اید! این رقم، هزینه زیادی فقط برای خریدن آب است. (حتی در بعضی از نقاط جهان، یک بطری آب گران تر هم هست) بهتر است که یک بطری آب به همراه خود داشته باشید و هر جا که شیر آب مناسبی وجود داشت، بطری را پر کنید.

پرهیز از تنقلات

همه جا پر از ژلاتین، نوشیدنی، شکلات، بستنی و کلوچهاست و همه اینها خوراکی های اضافه هستند. از آنجا که قیمت این قبیل خوراکی ها بسیار مقرون به صرفه است (تنها یک یورو)، ممکن است اصلا به فکرمان نرسد که خریدن این قبیل تنقلات اثر زیادی روی هزینه ها داشته باشد. اما فقط چند بار خریدن آن ها در هر روز، آرام آرام باعث جمع شدن هزینه ها و بالا رفتن آن می گردد. این موضوع یکی از مواردی است که بسیاری از گردشگران به آن فکر نمی نمایند ولی خرج کردن برای تنقلات مخصوصا در یک سفر طولانی، واقعا باعث بالا رفتن هزینه ها می گردد. پس سعی کنید از این نوع خوراکی ها پرهیز نموده و در عوض به جای آن، وعده های غذایی کاملی را داشته باشید تا آن چنان دچار ضعف نشوید.

آشپزی

از آنجا که من آشپزخانه سفری را دوست ندارم، از همین رو به ندرت آشپزی می کنم. اگر قرار باشد در جایی برای مدتی بمانم، بعضی از غذاها را خودم درست می کنم. ولی آشپزی یکی از برترین راه ها برای پایین نگهداشتن هزینه های مسافرت است و سوپرمارکت ها هم مکان های خوبی برای این است که بفهمید مردم محلی چه غذایی می خورند. تنها جایی که آشپزی شخصی آن چنان مالی نیست، آسیا است. در این منطقه، عموما غذاهای خیابانی مقرون به صرفه تر هستند.

پیک نیک رفتن

روش خوب دیگری برای اینکه خودمان غذایمان را آماده کنیم، رفتن به پیک نیک است. این کاری است که من اغلب برای تهیه ناهارم انجام می دهم. من معمولا برای این کار، به یک فروشگاه مواد غذایی محلی می روم، سبدی از مواد غذایی را بر می دارم و به عنوان پیک نیک به پارک می روم. این کار نه تنها باعث می گردد که بتوانم صرفه جویی خوبی در هزینه ها داشته باشم (چون ساندویچ گران نیست)، بلکه موقعیت خوبی است تا درکنار درست کردن غذا، به محیط اطرافم با دقت بیشتری نگاه کنم و با چگونگی زندگی مردم آن محل بیشتر آشنا شوم.

کارت های گردشگری

بیشتر مردم فکر می نمایند کارت های گردشگری مانند کارت آی آمستردام (iAmsterdam Card) یا ویزیت اسلو (VisitOslo Pass) فقط به درد صرفه جویی با استفاده از تخفیف در حمل و نقل و بازدید از مکانهای دیدنی می خوردند اما این کارتها، به غیر از این موارد، دارای تخفیف هایی در رستوران های زیادی هستند. عموما تخفیف های ارائه شده بین 15 تا 25% است که گاهی اوقات وعده های ویژه ناهار حتی تا 50% هم تخفیف دارند. من عاشق رستوران های خوب هستم. خرج کردن برای یک وعده غذای خوب با یک نوشیدنی عالی، برای من مسئله ای نیست. اما اگر بخواهم این کار را برای هر وعده غذاییم انجام دهم، آنوقت این مسئله برایم بسیار هزینه بر خواهد بود. من بیل گیتس نیستم. اما با بکار بردن روشهای ذکر شده بالا، می توانم همواره هزینه هایم را در طول سفر پایین نگه دارم تا بعدا هروقت که خواستم غذای بهتری بخورم.

و اما چیزی که واقعا اهمیت دارد، یافتن تعادل درستی بین غذای مقرون به صرفه (که شاید دلچسب نباشد) و یک غذای خوب و مناسب است. کیف پول و البته شکم شما، قدردان شما خواهند بود.