هنگام مرگ چه اتفاقی می افتد؟ ، به این علت نباید از مرگ ترسید - مجله گیتی رو

به گزارش خبرنگاران، زندگی ارزشمند است. به همین دلیل است که هیچ کدام از ما دلمان نمی خواهد از آن تونل معروفی که انتهایش یک روزنه نورانی است عبور کنیم. اما در نهایت یک چیز مسلم است: این اتفاق دیر یا زود برای همه ما خواهد افتاد. به قول قدیمی ها، این شتری است که در خانه همه می خوابد!

کارشناسان معتقدند مرگ اتفاقی است که مردم به اشتباه از آن می ترسند! در واقع خود عمل مردن اصلا ترسناک نیست. اگرچه همه ما اعتقادات خاص خودمان را داریم، اما هیچ کس واقعاً نمی داند وقتی شما وارد زندگی پس از مرگ می شوید چه اتفاقی می افتد. با این حال، وقتی صحبت از فرایند مردن می گردد، کارشناسانی که شاهد مرگ های زیادی هستند، سخنان آرامش بخشی در خصوص احساس انسان در لحظه مردن می گویند که می تواند ترس ما را از مرگ کم کند.

• 5 چیزی که انسان در لحظه مرگ می بیند

وقتی می میرید چه اتفاقی می افتد؟

به گفته دکتر کاترین مانیکس، نویسنده کتاب With The End in Mind، مردن آنطور که انتظار دارید و آنقدرها که فکرش را می کنید، بد نیست. او شرح داد که چگونه ممکن است یک فرد به آرامی رو به سوی مرگ برود تا آخرین نفس خود را بکشد.

دکتر کاترین مانیکس گفت: مرگ، مانند زایمان، تنها یک فرایند است. به تدریج مردم خسته تر و فرسوده تر می شوند. با گذشت زمان مردم بیشتر می خوابند و کمتر بیدار هستند. مردن فقط یک حالت بیهوشی است و اگر تا به حال بیهوش شده باشید، می دانید که ترسناک نبوده است. وقتی فردی بیهوش می گردد، ما نمی توانیم او را بیدار کنیم، نمی توانیم به او دارو بدهیم تا به هوش بیاید. نمی توانیم به او بگوییم که ملاقاتی دارد.

اما وقتی فرد بیهوش بعداً از خواب بیدار می گردد، به ما می گوید که خواب خوبی داشته است. بنابراین، باید بدانیم که این کما ترسناک نیست. زمانی که اتفاق می افتد، ما متوجه این غوطه ور شدن در بیهوشی نمی شویم.

دکتر مانیکس می گوید که صدای ناقوس مرگ صدای متمایزی است که ممکن است فرد در انتها عمر خود ایجاد کند. زیرا دیگر نمی تواند بلع یا سرفه کند. این صدا می تواند آرامش بخش باشد.

او گفت: مردم در خصوص صدای ناقوس مرگ به گونه ای صحبت می نمایند که انگار چیزی وحشتناک است! اما در واقع بیمار آنقدر آرام است، آنقدر عمیقاً بیهوش است که حتی وقتی هوا به داخل ریه می رود و از آن خارج می گردد، قلقلک دادن بزاق را احساس نمی نماید. بنابراین، در انتها زندگی یک نفر، یک دوره تنفس کم عمق و سپس یک بازدم وجود خواهد داشت که پس از آن دم دیگری وجود ندارد. گاهی اوقات مرگ آنقدر ملایم است که خانواده ها حتی متوجه نمی شوند که این رخ داده است.

به گفته یک پرستار بخش مراقبت های ویژه، مرگ ترسناک نیست. بعضی از بیماران تا لحظه مرگ ترس زیادی را تجربه می نمایند. اما در لحظه مرگ واقعی، این فرایند به طرز باورنکردنی آرام است. حتی در مرگ های سخت، وقتی کوشش های احیا را متوقف می کنیم، در حالی که بیمار واقعاً از جهان می رود، آرامشی وهم آور وجود دارد.

مردم گاهی اوقات کنترل می نمایند که بالاخره چه موقع از جهان بروند. به گفته این پرستار، مهم این است که مردم تا وقتی واقعا نخواهند بمیرند، نمی میرند. ما بیمارانی را دیدیم که در حالی که منتظر به هوش آمدن یا رفتن هستند، به طور باورنکردنی، جان سالم به در می برند و فوراً از این شرایط عبور می نمایند.

بسیاری از بیماران برای مرگ احتیاج به اجازه دارند. بعضی از بیماران می خواهند بدانند که بعضی از عزیزانشان حالشان خوب است. بنابراین، با وجود تمام ناهنجاری های فیزیکی، به نظر می رسد این بیماران به نوعی کنترل در انتها عمر خود دارند.

در بستر مرگ

خانواده ای را تصور کنید که دور بالین کسی که در حال مرگ است می نشینند… نمی دانند به همدیگر چه بگویند، نمی دانند به فرد در حال مرگ چه بگویند، و فرد در حال مرگ نیز نمی داند چه بگوید… او فقط به این فکر می نماید که آیا هر نفس ممکن است آخرین نفس او باشد یا نه. صحنه ای از غم، اضطراب و ناامیدی… و همراه با حس حقارت. اصلاً احتیاجی به چنین چیزی نیست. ما باید مکالمات را عادی کنیم و به برترین شکل ممکن از یکدیگر دلجویی کنیم. مرگ انسان عادی فقط یک فرآیند واقعاً ملایم و آرام است.

باید بتوانیم مرگ را تشخیص دهیم، برای آن آماده شویم، آن را مدیریت کنیم و حتی آن را جشن بگیریم. ما باید بتوانیم با آن همدیگر را دلداری دهیم. اما از آنجایی که صحبت کردن در خصوص مردن غیر مودبانه شده است، بهتر است مثل یک راز در علم طب باقی بماند.