مرجان ها برای فرار از تغییر اقلیم، در پی خانه ای نو هستند - مجله گیتی رو

محققان می گویند که در چهار دهه اخیر، تعداد مرجان های جوان در صخره های مرجانی استوایی تا 85 درصد کاهش پیدا نموده است و تعداد آن ها در صخره های نواحی نیمه استوایی دو برابر شده است.

نیکول پرایس محقق لابراتوار علوم اقیانوسی بیگلو، در این مورد می گوید:

تغییر اقلیم، در حال توزیع دوباره صخره های مرجانی است. درست همانطور که سایر گونه های دریایی را تغییر می دهد. شفافیت این روند نو، بسیار شگفت انگیز است ولی هنوز نمی دانیم که آیا صخره های مرجانی نو می توانند تنوع شگفت آور سیستم های گرمسیری را پشتیبانی نمایند یا نه.

با همین روند که تغییرات اقلیم اقیانوس ها را گرم تر می نماید، محیط های نیمه گرمسیری برای مرجان ها مطلوب تر و مساعدتر از آب های استوایی می شوند؛ جایی که همواره برای رشد مرجان ها مساعدتر بوده است. به همین علت لارو مرجان ها در منطقه ها نو قرار می گیرد و شروع به رشد می نماید. این صخره های مرجانی نیمه گرمسیری می توانند پناهگاهی برای سایر گونه هایی باشند که به علت تغییر اقلیم با چالش روبرو شده اند. تشکیل صخره های مرجانی در مکان های نو فرصتی است تا از این زیست بوم جوان، حفاظت گردد.

چه گونه ای صخره های نو را می سازد؟

فقط بعضی از انواع مرجان ها می توانند به این مکان های نو راه پیدا نمایند. بستگی به این دارد که لارو های میکروسکوپی تا کجا می توانند شنا نمایند و با جریان ها حرکت نمایند و این فاصله به این بستگی دارد که چقدر ذخایر چربی آن ها دوام بیاورد. به علت گستردگی ژنتیکی و تنوع گونه ها، هنوز محققان نمی دانند که این صخره های مرجانی نو بیشتر از چه گونه ای تشکیل شده اند.

ساتوشی میتارای، استاد انستیتوی علم و فناوی اوکیناوا، در خصوص این انتقال می گوید:

در حال حاضر در حال مشاهده انتقال زیست بوم و ترکیب نوی از گونه ها هستیم که تا به امروز وجود نداشته اند و البته هنوز روشن نیست چقدر برای این سیستم طول می کشد تا به تعادل برسد. هنوز اطلاعات واضحی در خصوص اینکه گونه بومی و اصلی این صخره های مرجانی نو چیست، وجود ندارد.

مهاجران مرجانی

صخره های مرجانی نو زمانی شکل می گیرند که لاروها در بستر مناسب دریا جای بگیرند؛ جایی دور از صخره هایی که از آن ها آمده اند.

محققان، عرض های جغرافیایی تا 35 درجه شمال و جنوب استوا را مورد آنالیز قرار داده اند و متوجه شده اند که گستره پخش شدن صخره های مرجانی در هر دو طرف به یک شکل ادامه دارد. با این آنالیز می توان ارزیابی کرد که کجا و چه زمانی این مرجان های مهاجر یا پناهنده، می توانند در آینده، صخره های مرجانی را شکل دهند. این صخره های نو منابع و فرصت هایی نو برای صنایعی چون ماهیگیری و گردشگری ایجاد می نمایند.

محققان مجموعه ای از پایگاه های داده جهانی را، از تحقیقات قدیمی از سال 1974 تا به امروز گردآوری نموده اند؛ یعنی از زمانی که ثبت اطلاعات و رکوردها شروع شد. آن ها امیدوار اند که دانشمندان دیگر اطلاعات را به این دیتابیس اضافه نمایند تا سایر محققان از سراسر جهان بتوانند از این داده ها استفاده نمایند.

پیتر ادموندز استاد دانشگاه ایالتی کالیفرنیا می گوید:

نتایج این تحقیقات اهمیت مطالعات طولانی مدت را نشان می دهد. تحقیقاتی که در حال مستندسازی تغییرات زندگی مرجان ها و صخره های مرجانی هستند.

روندی که در این آنالیز ها کشف کردیم، به سختی قابل تشخیص است. آنچه که بیشتر از همه اهمیت دارد این است که بدانیم صخره های مرجانی در دهه های آینده چطور تغییر می نمایند. هر چقدر که بحران مرجان ها شدیدتر و عمیق تر می گردد، جامعه جهانی باید کوشش های خود را برای ترکیب کردن و آمیختن نتایج تحقیقات نو و پراکنده، بیشتر کند.

صخره های مرجانی سیستم هایی هستند که به شکلی کاملا پیچیده با یکدیگر در ارتباط اند و این تعامل و فعل و انفعال بین گونه ها است که عملکرد صحیح آن ها را ممکن می سازد. هنوز تعیین نیست که کدام گونه های دیگر می توانند زنده ماندن و بقای لارو گونه های حساس مرجانی را تسهیل نمایند. لاروهایی که در حال توسعه به سمت مکان های نو هستند. یا اینکه هنوز تعیین نیست که مرجان های جوان چطور می توانند بدون حمایت سایر مرجان ها، در رشد و توسعه خود پیروز باشند.

پرایس در نظر دارد تا روی تحقیق بر روابط بین گونه ها و تنوع گونه های موجود در صخره های مرجانی نو تمرکز و سرمایه گذاری کند تا به پویایی این زیست بوم در حال تحول پی ببرد.

پرایس می گوید:

سوال های زیادی در خصوص اینکه کدام گونه ها در حال راه یابی به مکان های نو هستند و کدام گونه ها تحولی ندارند، بدون پاسخ به جای مانده است. علاوه بر این، هنوز هیچ اطلاعاتی در خصوص سرنوشت این مرجان های جوان در طول سال های آینده و در بازه زمانی طولانی تر نداریم. تغییراتی که در اکوسیتم صخره های مرجانی در حال مشاهده آن هستیم، بسیار هوشمندانه است و ما باید سخت کوشش کنیم تا نحوه کار کردن این سیستم ها را مستندسازی کنیم. از این طریق می توانیم بفهمیم که چطور می توانیم مرجان ها را قبل از اینکه دیر گردد، نجات دهیم.