تربیت کودک یک ساله - چگونه با کودک یک ساله رفتار کنیم؟ - مجله گیتی رو

والدین تمایل دارند که کودکشان به همان شکلی رفتار کند که آنها می خواهند. تربیت کودک یک ساله اما به نظر قدری پیچیده می آید. بچه ها به خودی خود طبق نظر والدینشان رفتار نمی کنند بنابراین باید توسط والدین یا افراد دیگر آموزش داده شوند. والدین گاهی به خاطر ناآگاهی از نیازهای رشدی کودک در تربیت کودک خود رفتارهای افراطی یا تفریطی به کار می برند. اما باید بدانید که اگرچه کودک شما فقط یک سال دارد ولی می توانید طوری او را تعلیم دهید که خودتان و سایر افراد از مصاحبت و همنشینی با او لذت ببرید.

تربیت کودک یک ساله

برخی والدین میل ندارند بسیار خرده گیر و یا بسیار پرتوقع باشند. برخی دیگر نیز ممکن است نظری مخالف داشته باشند و برخوردی قاطعانه را ترجیح بدهند زیرا معتقدند در این صورت از کودک رفتار قابل قبول سر خواهد زد. اگر والدین نتوانند تصمیم بگیرند، چه هنگام با کودک خود با قاطعیت و چه هنگام با ملایمت برخورد کنند توافق برای رسیدن به یک روش تربیتی مناسب می تواند بسیار مشکل باشد.

• برای تربیت کودک یک ساله باید بدانید کودک در چنین سنی چگونه رفتاری باید داشته باشد. صحبت کردن با سایر والدین صرف وقت با سایر بچه ها یک ساله و مشاهده بازی بچه ها سنین مختلف با یکدیگر می تواند مفید باشد. بهتر است پدر و مادر چگونه رفتار کردن با کودک را به اتفاق هم بیاموزند تا فشار آن بر دوش یکی از آنان سنگینی نکند. هنگامی که والدین چگونگی رفتار با کودک یک ساله را بیاموزند بهتر خواهند توانست در مقابله با افزون طلب های کودک، یکدیگر را حمایت کرده و در موارد عدم موفقیت با یکدیگر به صحبت و مصاحبه بپردازند و راه حل هایی برای مسائل پیدا کنند.

• در تربیت کودک یک ساله بایستی کودک در محیطی قرار بگیرد تا به آسانی بتواند رفتار درستی از خود نشان دهد به این معنا که محیط خانه باید طوری آراسته شود تا ضمن اینکه کودک در اطراف گشت و اکتشاف می کند ، هم ایمنی او و هم ایمنی لوازم و اموال شما حفظ شود.
• برخی بچه ها در نحوه ابراز وجود نسبت به دیگر بچه ها فیزیکی تر عمل می کنند. این بچه ها ممکن است درشت اندام ولی از این که چه اندازه از بچه ها دیگر بزرگ تر و قوی ترند، بی اطلاع باشند. هنگامی که در اتاق به اطراف حرکت می کنند، ممکن است به یک گاو نر در مغازه چینی فروشی فکر کنید. آنان ممکن است در پارک به خوبی و آرامش بازی کنند، اما در اتاق پذیرایی بچه ها دیگر را کتک بزنند یا هل دهند. اگر کودک شما چنین خصوصیت رفتاری دارد، بسیار مهم است که او را به خاطر تصادم با سایر افراد یا اشیا سرزنش نکنید و به باد انتقاد نگیرید، چون شاید نداند بدنش چه مقدار فضا را اشغال می کند. به جای ملامت سعی کنید مکان بازی او را تغییر دهید، یا از بازی کردن او در جایی که چندین کودک دیگر نیز حضور دارند و فضای کافی برای حرکت آزادانه، وجود ندارد، پیشگیری کنید.
• در داخل و بیرون منزل باید فضاها و فرصت ها به گونه ای ایجاد شوند که کودک بتواند با دویدن و بالا رفتن از اشیای موجود انرژی خود را به مصرف برساند. اگر کودک مجبور شود برای مدت طولانی، آرام در یک گوشه بنشیند یا از دست زدن به اشیایی که به نظرش جالب هستند منع شود به سختی قادر به نشان دادن رفتار درستی خواهد بود.

• منحرف کردن فکر و حواس کودک از رفتار نادرست یکی از روش های بسیار موثر در تربیت کودک یک ساله است. اگر هنگام آشپزی کودک یک ساله تان ایجاد دردسر می کند انجام کار آسانی را به او محول کنید یا وقتی به خردکردن سبزیجات مشغول هستید قدری آب در ظرفشویی بریزید تا بتواند شلپ شلوپ بازی کند.
• اگر او مدام کشوهای کمد را باز می کند تا محتویات آنها را کشف کند یک کشوی کمد با محتویات متنوع و اقلام مورد توجه کودک در اختیار او بگذارید تا علاقه او را به آن جهت سوق دهید. کارهایی که کودک در انجام دادن آن مقاومت می کند مانند استحمام یا لباس پوشیدن را به صورت بازی در آورید. اگرچه این شگردها همیشه کارگر نیستند اما نقطه شروع خوبی خواهند بود.

• بچه ها یک ساله کتک می زنند و هل می دهند. آن ها هنوز نمی دانند این اعمال، رفتارهای درستی در مقابل با دیگران نیستند. چون در اندیشیدن به این که سایر افراد دارای احساسات مشابه آن ها هستند، دچار مشکل هستند. کتک زدن ناشی از خود محوربینی طبیعی یا تمایل او به تجربه و آزمایش محدودیت هاست. به مرور می توانید به او بیاموزد این رفتار، دیگران را ناراحت یا عصبانی می کند.
• مهارت های کودک یکساله در برقراری ارتباط محدود است. اگر متوجه شود کودک دیگر اسباب بازی ای دارد که او آن را می خواهد، عملی که از نظر او بیشترین توجیه را دارد، انجام می دهد. عمل کتک زدن یا هل دادن برای رسیدن به مقصود برای او روش بسیار مفیدی را تداعی می کند. همراه با تلاش در کتک زدن و هل دادن در موقعیت های مختلف او توجه بسیاری را به خود جلب می کند!
• به واکنش سایر بچه ها، به هنگام کتک زدن و هل دادن آنها توسط کودکتان دقت کنید. اگر آن ها ناراحت نیستند، احتمالا شما هم نباید ناراحت باشید. سایر بچه ها می توانند این رفتار را به عنوان برقراری ارتباط بپذیرند، و از این شیوه رفتار، به گونه بزرگسالان ناراحت نمی شوند. در هرحال اگر متوجه شدید کتک زدن و هل دادن های او در صورت مداخله نکردن شما، ممکن است شدت بگیرد، حتما مداخله کنید. یکی از راه های واکنش، نشستن بین بچه ها در هنگام شروع این نوع رفتار است تا با فعالیت جدیدی ذهن آنها را منحرف کنید، یا بچه ها را به سرعت از هم جدا کنید و بگویید ما کتک نمی زنیم.
• اگر به نظر می آید، کودکتان می فهمد کتک زدن و هل دادن دیگران را ناراحت می کند ولی باز هم به این کار ادامه می دهد و آن را تکرار می کند، شاید شما را می آزماید تا شدت محدودیت های مشخص شده را دریابد. اگر سعی کنید کودکی را که حد و حدودها را جویا شده است، نادیده بگیرید و یا به سادگی ذهن او را منحرف کنید، او به رفتار نادرست خود ادامه خواهد داد و در اغلب موارد رفتار نادرستش را تکرار خواهد کرد تا بالاخره کسی جلوی او را بگیرد. اگر شما در کودکتان چنان الگویی از کتک زدن مشاهده می کنید، که هربار باید به سرعت و قاطعانه دخالت کنید، بهترین راه برای تربیت کودک یک ساله این است که او را از محل تماس با دیگر بچه ها خارج و مدت کوتاهی در آغوش خود نگه دارید و در این ضمن بگویید کتک زدن ممنوع! اوقاتی فرا می رسند که کودک یکساله تان چنان رفتار ناشایست و غیرقابل قبولی در مقابل شما بروز می دهد که شما میل دارید درس خوبی برای پیشگیری از تکرار آن به او بدهید. گاهی تنها گفتن نه با صدایی تند و خشن، برای وادار کردن کودک به تفکر دوباره در مورد کاری که انجام داده و تغییر رفتارش موثر خواهد بود.

• بهترین رفتار عملی برای تربیت کودک یک ساله و به منظور جلوگیری از رفتار ناشایست کودک استفاده از روشی به نام وقفه است. هنگامی که دریافتید سایر روش ها موثر نیستند تکنیک وقفه می تواند روش موثر و پرقدرتی برای عمل باشد. هنگامی که کودک به گونه ای رفتار می کند که می داند قانونی را شکسته است به طرف او بروید و به او یاد آوری کنید: بازی با سیم آباژور ممنوع! سپس کودک را به مکانی که برای وقفه انتخاب کرده اید مثل زیر پله یا نشستن روی صندلی مخصوص ببرید... به خاطر داشته باشید برای کودک یک ساله یک دقیقه زمان بسیار زیادی است در چنین مواقعی کنار کودک بمانید تا مانع از رفتن او به این سو و آن سو شوید. در پایان یک دقیقه اجازه بدهید کودک به بازی برشود. اگر به قانون شکنی ادامه داد، همچنان که بسیاری از بچه ها این کار را می کنند به هر تعدادی که لازم می دانید وقفه را تکرار کنید. در صورتی که بتوانید آرام و مصر باقی بمانید در نهایت کودک یکساله تان تشخیص می دهد که رفتار نادرست او منجر به واکنش های مکرر مختل کننده بازی می شود و به کار دیگری خواهد پرداخت.

به عنوان پدر یا ما در ممکن است هرگز مطمئن نشوید کودکتان از شما چیزی آموخته است مگر موقعی که مشاهده کنید نوه های شما را آموزش می دهد.