پرش های ارتفاع بهرام افشاری! - مجله گیتی رو

بهرام افشاری اولین بار با پایتخت 5 برای مخاطب عام شناخته شد. او که دو سال بعد از آن مجموعه دوباره با فصل ششم این سریال نام خود را بر سر زبان ها انداخت، اکنون سریال دل را در نمایش خانگی در حال توزیع دارد و فیلم چشم و گوش بسته را هم که آبان ماه سال 98 اکران شد ، برای انتشار در نمایش خانگی در راه دارد. به همین بهانه، چند نکته درباره نقش هایی که بهرام افشاری در آن ها دیده شده است، نوشته ایم.

کاراکترهایی قد بلند

بهرام افشاری تا به حال در گفت وگوهایش اشاره نموده که در ابتدای ورود به عرصه بازیگری، فیزیک خاص و قد بلندش برای او دردسرساز شده است اما همین ویژگی افشاری باعث شده که در نقش کاراکترهای خاص به خوبی جا بیفتد و انتخاب مناسبی برای آن نقش ها باشد. مثلا در سریال پایتخت و فیلم چشم و گوش بسته، استفاده خوبی از قد بلند او شده و فیزیکش در این آثار کارکرد خاصی داشته است. شخصیت بهتاش در پایتخت 5 کاراکتری بود که عقاید، افکار و ویژگی های شخصیتی اش با دیگر اعضای خانواده معمولی متفاوت بود، این تفاوت نه تنها در منش و اخلاق بلکه در ظاهر او از رنگ موها یا سبک لباس پوشیدنش گرفته تا قد بلندش دیده می شد. در پایتخت 6 هم او به علت قامت و دست های بلندی که داشت در پست دروازه بانی بسیار پیروز بود. این مسئله در فیلم چشم و گوش بسته هم موضوع دارد. در این فیلم او و دوستش بهروز، از جنبه های خاصی با یکدیگر کاملا متضاد هستند و همین تضاد در فیلم لحظه های کمدی ایجاد می نماید و باعث بسیاری از اتفاقات می گردد. یکی از تفاوت های آنان قدشان است. قد بلند سعید در مقابل قد نسبتا کوتاه بهروز یکی از تفاوت های بامزه آن هاست.

قدم متفاوت با فاراب

بیشتر آثار سینمایی بهرام افشاری، آثار قابل دفاعی نیستند و او هنوز این شانس را پیدا ننموده که در فیلم های مهم، خودی نشان بدهد. او پس از شهرتی که در پایتخت به دست آورد بیشتر در فیلم های کمدی تجاری بازی نموده اما برخی از نقش هایی که ایفا نموده، فارغ از کیفیت کلی اثر، از لحاظ ویژگی های شخصیتی متفاوت و متنوع بوده و افشاری با بازی خوبش، خود را تکرار ننموده است. نقش قدم در فیلم کارگر ساده نیازمندیم و فاراب در سریال دل، دو نقش کاملا متفاوتی هستند که این بازیگر تا به حال تجربه نموده است. قدم جوان فقیر، ساده، بی تجربه و عاشق پیشه ای است که در تهران کار می نماید اما فاراب زندانی سابقه داری است که در جوانی جزو لات های محله بوده و حالا در بند است. او تعادل روانی ندارد، عصبی است، از همسر سابقش به علت طلاق غیابی کینه دارد و خلاصه اهل شر به پا کردن است.

ساده لوح های کم هوش

بهرام افشاری در چند فیلم و سریال کمدی بازی نموده و تیپ های شخصیتی مختلفی را با بازی او در این آثار دیده ایم اما می توان میان دو نقش او مشابهت هایی یافت. سعید در فیلم چشم و گوش بسته جوان نابینایی است که می خواهد بر ضعف خود غلبه و شغلی پیدا کند، انوش در رحمان 1400 آبدارچی یک شرکت است که دنبال دریافت حقش از پسر رئیس خود است و علیه او و پدرش که آدم های سرمایه داری هستند، نقشه می کشد. از لحاظ ساده لوح بودن و کم هوشی، سعید مشابه انوش است. هر دوی این شخصیت ها با حماقت و نقش های ساده لوحانه خود، کارها را خراب می نمایند و همه را به دردسر می اندازند. بهرام افشاری به خوبی از پس نقش های این چنینی برمی آید و در خنداندن مخاطب در آثار کمدی، پیروز است.

کوتاه ترین نقش های غیرکمدی

بهرام افشاری در سینما علاوه بر کارگر ساده نیازمندیم، در دو فیلم غیرکمدی دیگر مانند عصبانی نیستم و لانتوری هم بازی نموده با این تفاوت که در این فیلم ها حضور کوتاهی داشته است. او در لانتوری نقش یکی از افراد دارودسته خلافکاری به سرکردگی پاشا (با بازی نوید محمدزاده) را بازی می نماید و با آن موهای تراشیده، نگاه مشکوک و قد بلندی که دارد، در همان نقش کم رنگ هم حضور مؤثری دارد. بهرام افشاری کوتاه ترین نقش غیرکمدی اش را در عصبانی نیستم بازی نموده و نقش شاگرد املاکی را برعهده داشته است که با نشان دادن خانه های گران قیمت، نوید را ناامید می نماید.

متفاوت ترین و محبوب ترین

در میان فیلم و سریال های کمدی که بهرام افشاری بازی نموده، کاراکتر بهتاش در سریال پایتخت متفاوت ترین نقش او بوده است. بهتاش جوان خودسر و بی اخلاق و فرصت طلبی است که با زرنگ بازی و سوءاستفاده از دیگران، به خواسته های خود می رسد و حرمت عظیم ترها را هم نگه نمی دارد. او آدم بی ظرفیتی است که وقتی به صندلی و ثروتی می رسد، روی دیگری از شخصیت خود را نشان می دهد. شخصیت بهتاش از چند جهت با دیگر کاراکترهایی که او تا به حال در فیلم های کمدی بازی نموده، تفاوت دارد و می توان از آن به عنوان محبوب ترین نقش بهرام افشاری نام برد؛ اگرچه این انتقاد نیز زیاد شنیده می شد که بی ادبی این کاراکتر در فصل 6 سریال، بیش از حد بوده و تا حدی آزاردهنده شده است.

نویسنده: مائده کاشیان