افتضاح فرنگی در بوداپست! - مجله گیتی رو

به گزارش خبرنگاران، حتی بدبین ترین افراد هم به ذهنشان خطور نمی کرد که کشتی فرنگی ایران افتضاحی بزرگ به بار بیاورد و تیمی که پارسال نایب قهرمان دنیا بوده، حتی در بین 10 تیم برتر مسابقات دنیای نیز قرار نگیرد.

سال هاست شوراهای فنی چه در کشتی آزاد و چه در فرنگی بر اصل بودن فرآیند انتخابی تیم های ملی و مبنا قرار دادن آن در انتخاب نفرات تیم ملی می گویند و مدام تاکید می نمایند اگر نتیجه ای در خور در رویدادهای مختلف از جمله دنیای 2017 پاریس بدست نیامد بخاطر ایستادن پای فرآیند انتخابی تیم ملی و میدان دادن به جوانان بوده است، اما چطور می شود به یکباره فرآیند انتخابی برای رقابت های دنیای مجارستان تا حد زیادی به فراموشی سپرده می شود و واژهمصلحت کشتی جای آن را می گیرد تا علی ارسلان قهرمان انتخابی تیم ملی در وزن 72 کیلوگرم پس از ماه ها زحمت جای خود را به محمد علی گرایی شانس اصلی کسب مدال طلا برای ایران در وزن 77 کیلوگرم می دهد، پژمان پشتام در وزن 77 کیلوگرم انتخاب می شود، مهدی علیاری بدون حضور در انتخابی و تورنمنت صاحب دوبنده وزن 97 کیلوگرم می شود و سعید عبدولی در عین بی نظمی و درگیری در رقابت های انتخابی شامل عفو فدراسیون می شود و در آخر هم در عین بی عدالتی به جای قادریان به دوبنده تیم ملی می رسد.

متاسفانه سال هاست در کشتی به اشکال و بهانه های مختلف شاهد برخی بی عدالتی ها در انتخاب نفرات تیم ملی هستیم، همیشه جلوی دماغمان را دیده ایم و بی توجه به اینکه چه برخوردی با نفرات دوم و سوم داریم کاری می کنیم نه نتیجه درست و حسابی در مسابقات دنیای بگیریم و نه نفرات پشت خط مانده دیگر انگیزه و توان بازگشت به کشتی را داشته باشند.

پس در این میان نقش شورای فنی که همگی از استخوان خرد نموده های کشتی هستند چیست؟با چه منطق و استدلالی تصمیم می گیرند محمدعلی گرایی که حتی عوام هم این ارزیابی را داشتند می تواند در وزن 77 کیلوگرم پس از طلای بازی های آسیایی به مدال طلای دنیا هم برسد به گفته خودش تا 9 کیلو وزن کم کند تا بتواند در وزن 72 کیلوگرم کشتی بگیرد و در آخر نای مبارزه بر روی تشک را نداشته باشد و حذف شود؛ حذف شدنی که بلافاصله با واکنش اتحادیه دنیای روبرو شد و نوشتامروز روز شاهین نبود اما پر قدرت بازخواهد گشت،اما شورای به اصطلاح فنی با تصمیم غلط خود دست و بال شاهین ایرانی را بست. گرایی چنان وزن کم نموده بود که استخوانهای صورتش هم بیرون زده بود. شورای فنی که قرار بود تدبیر داشته باشد، با بی تدبیری خیلی ها را بدون انتخابی به تیم ملی رساند و در جایی که باید تدبیربه خرج می داد، شانس مدال طلای ایران را اینچنین نابود کرد.

اگر قرار بود شورای فنی حق ارسلان را ضایع کند، حداقل می توانست اینکار را در قبال پشتام کند تا گرایی در همان وزن خودش کشتی بگیرد تا اینگونه دستمان از مدال خالی نماند و نام ایران نایب قهرمان سال گذشته را در رده پانزدهم (در سرانجام رقابتهای هفت وزن) نبینیم.

احد پازاج مدیر فنی تیم ملی با اختیار تام، علی اشکانی سرمربی تیم ملی و شورای فنی باید پاسخگوی اصرار بر تصمیمات غلط خود علی رغم هشدارها باشند، اصراری که چیزی جز سرافکندگی را برای کشتی ایران در دنیا به دنبال نداشت.

احد پازاج و شورای فنی باید پاسخگو باشند چرا در آستانه رقابت های دنیای حال به هر دلیلی تصمیم به برکناری 48 ساعته اشکانی می گیرند، اردوی تیم ملی را بدون او آغاز می نمایند و باز او را به کار برمی گردانند تا به خیال خود گوش او را پیچانده باشند که دیگر سرکشی نکند. چطور می توان توقع داشت اشکانی با همان اقتدار در برابر شاگردانش و با همان انگیزه دل به کار بدهد؟ اشکانی شدیدا از دست پازاج بخاطر این برخورد گلایه داشت و حتی مصاحبه ای داشت که بعدا به این امید که به کار باز می شود، پشیمان شد و صلاح ندید منتشر شود. آیا نمی شد پازاج تسویه حساب را به بعد از مسابقات دنیای موکول کند تا تیم ملی ضربه نبیند؟ سوالات و حرف های زیادی در قبال این ناکامی مطرح است که به موقع به آن خواهیم پرداخت.

بدون شک از دلایل اصلی ناکامی تیم های ملی کشتی آزاد و فرنگی در رقابت های دنیای مجارستان که به عینه آن را بر روی تشک مبارزه و حتی در کشتی عنوان دارانی مثل حسن یزدانی و حسین نوری دیدیم، نداشتن استراتژی مناسب در برابر حریفان درجه یک ، مشکل آمادگی جسمانی و در آخر خستگی روحی و روانی بواسطه اردوهای بلند مدت و یکنواخت در خانه کشتی است.

کشتی آزاد و فرنگی ایران یکی از ضعیف ترین نتایج خود را در بوداپست رقم زدند و ضروری است رسول خادم رییس فدراسیون کشتی نسبت به تغییر رویه در امور خود اقدام کند و تغییرات اساسی در کادرهای فنی آزاد و فرنگی و حتی شوراهای فنی ایجاد شود تا با آمدن نیروهای جوان و با انگیزه امیدها برای کسب موفقیت در المپیک 2020 زنده شود.